odbiegać

odbiegać
odbiegać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, odbiegaćam, odbiegaća, odbiegaćają {{/stl_8}}– odbiec, odbiegnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVc-b, odbiegaćbiegnę, odbiegaćbiegnie, odbiegaćbiegnij, odbiegaćbiegłem, odbiegaćbiegł, odbiegaćbiegła, odbiegaćbiegli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'biegnąc, oddalać się skądś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbiegła od koleżanek. Dzieci co chwila odbiegały od grupy. Stado odbiegło kawałek dalej i stanęło. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usuwać się szybko skądś; też: porzucać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Krew mu odbiegła z twarzy. Odbiegły ją czarne myśli. Odbiegli go wszyscy koledzy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w rozmowie, rozumowaniu itp.: odchodzić od przedmiotu, przestawać zajmować się czymś istotnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odbiegamy od tematu. Odbiec w wystąpieniu od meritum sprawy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'doprowadzać do powstania różnic, samowolnie naruszać jakieś ustalenia, normy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wykonawca odbiegł od projektu. Zbrojąc się, jakieś państwo odbiega od postanowień traktatu pokojowego. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}odbiegać II {{/stl_13}}{{stl_8}}ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'różnić się w jakimś stopniu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jego zachowanie odbiega od normy. Drużyna odbiegająca klasą od pozostałych. Odbiegać od wymogów. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • odbiegać – odbiec myślą — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać myśleć o czymś, skupiając uwagę na innej sprawie, pozostawiać coś na boku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie odbiegała na chwilę myślą od celu rozmowy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odbiegać — Odbiec myślą «zacząć myśleć o rzeczach niezwiązanych z chwilą bieżącą»: Mówię do ciebie, a ty nie słuchasz, odbiegasz gdzieś myślą... Co się z tobą dzieje (...). Roz bezp 1999 …   Słownik frazeologiczny

  • rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

  • dywagować — ndk IV, dywagowaćguję, dywagowaćgujesz, dywagowaćguj, dywagowaćował książk. «odstępować, odbiegać od tematu w mowie lub piśmie; mówić, pisać rozwlekle, nie na temat» …   Słownik języka polskiego

  • odbiec — a. odbiegnąć dk Vc, odbiecbiegnę, odbiecbiegniesz, odbiecbiegnij, odbiecbiegł, odbiecbiegli, odbiecbiegłszy odbiegać ndk I, odbiecam, odbiecasz, odbiecają, odbiecaj, odbiecał 1. «biegnąc oddalić się» Odbiegł od okna. Odbiegł szybko od grupy… …   Słownik języka polskiego

  • odstawać — ndk IX, odstawaćstaję, odstawaćstajesz, odstawaćwaj, odstawaćwał 1. forma ndk czas. I odstać (p.) 2. «nie nadążać za czymś; odbiegać, różnić się od czegoś» Odstawać wyglądem, zachowaniem od otoczenia. Odstawać od przeciętności, rzeczywistości.… …   Słownik języka polskiego

  • przedmiot — m IV, D. u, Ms. przedmiotocie; lm M. y 1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej» Cenne, wartościowe przedmioty. Przedmioty użytkowe. Przedmioty osobiste. Przedmioty codziennego użytku. Przedmioty… …   Słownik języka polskiego

  • szanować — ndk IV, szanowaćnuję, szanowaćnujesz, szanowaćnuj, szanowaćował, szanowaćowany 1. «odnosić się do kogoś, do czegoś z szacunkiem; poważać, czcić, cenić kogoś» Szanować kogo (za coś) jako uczciwego człowieka. Szanować czyjąś pracę, czyjeś… …   Słownik języka polskiego

  • temat — m IV, D. u, Ms. tematacie; lm M. y 1. «to, co stanowi zasadniczą, podstawową myśl, przedmiot rozmowy, pracy, utworu, dzieła; wątek» Aktualny, dowolny, drażliwy, główny, oryginalny, poważny, wdzięczny, zajmujący temat. Temat lekcji, książki,… …   Słownik języka polskiego

  • tłum — m IV, D. u, Ms. tłummie; lm M. y 1. «bardzo duża liczba ludzi zgromadzonych w jakimś miejscu, rzesza, ciżba; zwykle w lm: wielka liczba, mnóstwo» Zbity tłum. Nieprzebrane tłumy. Tłum, tłumy wczasowiczów, przechodniów. Przepychać się przez tłum.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”